کتاب سفرنامه اوژن فلاندن به ایران یکی از آثار ارزشمند تاریخی است که توسط حسین نورصادقی به زبان فارسی ترجمه شده و در سال ۱۳۵۶ خورشیدی منتشر گردید. این اثر، روایتگر سفر اوژن فلاندن به ایران در دوران قاجار و مستندات مهم او درباره تاریخ و فرهنگ ایران است.هم اکنون این کتاب ارزشمند و نایاب را می توانید بصورت رایگان از مکتب بوک دانلود کنید.
معرفی کتاب سفرنامه اوژن فلاندن به ایران
کتاب سفرنامه اوژن فلاندن به ایران اثری تاریخی و مستند از اوژن فلاندن است که توسط حسین نورصادقی به فارسی ترجمه شده و در سال ۱۳۵۶ خورشیدی منتشر گردید. این سفرنامه یکی از مهم‌ترین منابع برای شناخت ایران در دوران قاجار به شمار می‌رود.
ژان-باپتیست اوژن ناپلئون فلاندن، نقاش، معمار، مستشرق و سیاستمدار فرانسوی قرن نوزدهم، در سال ۱۸۳۹ میلادی به دستور فرهنگستان هنرهای فرانسه به ایران اعزام شد. او در دوران حکومت محمدشاه قاجار دو سال در ایران زندگی کرد و حاصل مشاهدات خود را در این کتاب ارزشمند منتشر کرد.
فلاندن در این سفر از بسیاری از آثار تاریخی و باستانی ایران بازدید کرد و نقاشی‌ها و طراحی‌هایی از بناهای ارزشمند آن دوران تهیه کرد. از جمله شهرهایی که او از آن‌ها بازدید کرده می‌توان به بوشهر، زنجان، قزوین، اصفهان، شیراز، تهران، آذربایجان، کرمانشاه، همدان و بروجرد اشاره کرد. همچنین او ویرانه‌های تخت جمشید، بیشاپور، بیستون، کنگاور، نهاوند و فیروزآباد را نیز به دقت مستند کرده است.
این کتاب نه تنها از نظر تاریخی و هنری اهمیت دارد، بلکه با ارائه اطلاعات دقیق در مورد وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران در دوره قاجار، تصویری شفاف از آن دوران را ارائه می‌دهد. فلاندن در این سفرنامه به جزئیات زیادی از آداب و رسوم مردم ایران اشاره کرده و آن‌ها را در متن خود آورده است.
یکی از ویژگی‌های خاص این کتاب، عکس‌ها و نقاشی‌های شخصی فلاندن است که بیشتر آن‌ها به آثار باستانی ایران مربوط می‌شود. این تصاویر گرانبها به ما کمک می‌کنند تا برخی از کهن‌ترین آثار ملی ایران را که امروزه بر اثر گذر زمان آسیب دیده‌اند، مشاهده کنیم.
Description of this PDF book in English: Introduction to the Book Travelogue of Eugène Flandin in Iran _ The book Travelogue of Eugène Flandin in Iran is a historical and documentary work by Eugène Flandin, translated into Persian by Hossein Noursadeghi and published in 1977 (1356 in the Iranian calendar). This travelogue is considered one of the most important sources for understanding Iran during the Qajar era.
Jean-Baptiste Eugène Napoleon Flandin, a 19th-century French painter, architect, orientalist, and politician, was sent to Iran in 1839 by the French Academy of Fine Arts. He lived in Iran for two years during the reign of Mohammad Shah Qajar and later published the results of his observations in this valuable book.
During his journey, Flandin visited many of Iran’s historical and ancient sites, creating detailed drawings and paintings of significant monuments. Among the cities he visited were Bushehr, Zanjan, Qazvin, Isfahan, Shiraz, Tehran, Azerbaijan, Kermanshah, Hamedan, and Borujerd. He also carefully documented the ruins of Persepolis, Bishapur, Bisotun, Kangavar, Nahavand, and Firuzabad.
This book is not only significant from a historical and artistic perspective, but also offers a detailed account of Iran’s social, economic, and political conditions during the Qajar period. Flandin includes numerous observations on the customs and traditions of the Iranian people in his travelogue.
One of the unique features of this work is its collection of original illustrations and drawings by Flandin, many of which focus on Iran’s ancient heritage. These invaluable images allow readers to witness some of the oldest national monuments of Iran—many of which have since been damaged or lost over time.
